Manuk Garudha Lan Gagak

Ana manuk garudha , kang cakare medeni, niyup nyamber cempe kang lagi mangan, dicangkerem banjur digawa  mumbul ing awang-awang, nedya dimangsa. Ora adoh saka ing panggonan kono ana manuk gagak siji bodho, sumurup kaprawiraning  garudha.

Ciptane : “Digdaya temen, ewa dene akun wani totohan, ing sanalika iki uga aku bisa anggondhol wedhus kaya dheweke.  Sanajan aku cilika, cakarku ora kuciwa.” Kaya mangkono ciptaning gagak, ora ana maneh.  Jujul dening angen-angen banjur niyup, nyamber cempe, kaya pratingkahe  garudha mau. Anyengkerem ing wulune kang gembel. Ananging banget ing kuranging karosan, cakare kukuh kagubed ing wulu. Banjur nalangsa ing pratingkah, awit kang angon wedhus marani. Gagak dicekel karo muring-muring , elaring suwiwine dikethoki karo pisan, banjur diwenehake anak-anake, digawe dolanan. Awit dening disiya-siya ora suwe mati.

Liding dongeng mangkene : Sing sapa tanpa pikir ngandelake karosane dhewe, iku kerep tumiba ing tiwas.

Tegese tembung :

Awang-awang = langit

Nedya = arep

Kaprawiran = kekendelan

Digdaya = menangan, sekti

Kuciwa = 1. Kalah             2. Cacad, ana cacade       3. Kurang saka sapantese.

Jujul = 1. ora sedheng    2. Susuk               3. Kebak.

Gembel = ketel

Nalangsa = ngrumangsani apese lelakon, nggetuni barang sing wis-wis.

Tiwas = 1. nemahi kacilakan    2. ora kebeneran.